அஞ்ஞாடி - பூமணி

காவல் கோட்டம், ஆழி சூல் உலகு வரிசையில் மற்றுமொரு பெரிய நாவல்.2014ம் ஆண்டிற்கான சாகித்திய அகாடமி விருதினைப் பெற்ற நாவல்.  நூற்றாண்டு கால கதையை சொல்லும் நாவல். சுமார் 1200 பக்கங்கள். படித்து முடிக்க இரண்டு வாரத்திற்கு மேலாகிவிட்டது 

அஞ்ஞை என்றால் அம்மா என்று பொருளாம். அஞ்ஞாடி என்றால் அம்மாடி என்று பொருள் கொள்ளலாம். படித்து முடித்ததும், அம்மாடி எவ்வளவு பெரிய நாவல் என்றுதான் கூற முடிகின்றது. 

கலிங்கல் கிராமத்தில் வாழும் இரண்டு குடும்பங்களின் கதையோடு, ஒரு நூற்றாண்டு கால வரலாற்றை தந்துள்ளார். மிகப்பெரிய நாவல். அத்தனை குடும்பங்கள். கலிங்கல் என்னும் ஊரில் வாழும் இரண்டு சிறுவர்கள் ஆண்டி - மாரி. ஆண்டி நிலபுலங்களுடன் வாழும் ஒரு சம்சாரி குடும்பத்து சிறுவன், மாரி கலிங்கல் கிராமத்து மக்களின் அழுக்குகளை வெளுக்கும் குடும்பத்து சிறுவன். இருவரின் நட்பு, மெதுவாக வளர்ந்து, பரம்பரை பரம்பரையாக தொடர்கின்றது. அவர்களின் குடும்ப கதையோடு, அந்த பிரதேச வரலாறும் சேர்ந்து சொல்லப்படுகின்றது.

சண்டை (அவர் போடாதது)

 நமச்சிவாயமும், ஐயப்பனும் பண்டு கடை பெஞ்சில் அமர்ந்து கொண்டு சிய்யத்தை சாப்பிட்டு முடித்து விட்டு டீக்காக காத்துக் கொண்டிருந்தார்கள். 

எதிரில் குமார் வருவதை முதலில் ஐயப்பன்தான் பார்த்தார், “பண்டு இன்னம் ஒரு ரெண்டு காராச்சிய்யம் கொண்டு வா” என்றார்.

அவர் கொண்டு வரவும் குமார் அருகில் வரவும் சரியாக இருந்தது. நேற்றைய தினபூமியில் வைக்கப்பட்ட சிய்யத்தை கையில் வாங்கியபடி, “என்ன செட்டியாரே, இன்னும் பேப்பர்ல தர. தேனியில பாரு, ஒரு தட்டுல வச்சி நல்ல சட்டினி  ஊத்தி தரான். பாளையம் பைபாஸ்ல எலையில வச்சி சட்னி ஊத்தி தரான்” என்றபடி வடிசட்டியில்  இருந்ததிலேயே பெரிய சிய்யத்தையும் எடுத்துக் கொண்டு வந்து அமர்ந்தான். 

“அங்க எல்லாம் சாப்டு முடிச்ச உடனே காசு தரணும் இல்ல” என்றார் ஐயப்பன்

அதை கண்டு கொள்ளாத குமார், “சித்தப்பா வழக்கம் போல இங்கதான் இருப்பன்னு தெரிஞ்சிதான் வந்தேன்.” 

சமாதானம் (அவர் செய்யாதது)

 ஐயப்பன் ஊருக்கு போயிருந்ததால் என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் படுக்கையில் புரண்டு கொண்டிருந்த நமச்சிவாயத்தை அவர் மனைவியின் குரல் எழுப்பி கூடத்திற்கு அழைத்து வந்தது.

கூடத்தில் ஒரு ஓரமாக ஒரு உருவம், தலையை குனிந்து கொண்டு அமர்ந்திருந்தது. குமார்

"என்ன குமாரு, இந்த நேரத்துல இங்க, ஏய் ஏண்டா அழுவுற, என்னடா ஆச்சு"

"சித்தப்பா. நீயே சொல்லு நான் எம்புட்டு தூரம் நியாய தர்மத்திற்கு பயந்தவன், ஏதாவது அநியாயமா பேசி பாத்திருக்கியா, சொல்லு சித்தப்பா"

"இப்ப எதுக்குடா அது எல்லாம்"

"சொல்லு சித்தப்பா, நீதான் நம்ம வீட்லயே மனசுல உள்ளத பட்டுன்னு சொல்ற ஆளு, சொல்லு சித்தப்பா"

நமச்சிவாயம் மனைவியை ஏறிட்டு பார்த்தார், அவர் முகத்திலிருந்த கேலியை கண்டு கோபம் வந்தவராக "உன்னவிட நியாயஸ்தன் யாருடா, எல்லாருக்கும் எது நல்லதுன்னு பாத்து பாத்து செய்வ, அதுக்கு என்ன இப்ப"

பங்கு (அவர் பிரிக்காதது)

 "நா வரலப்பா, என்ன விடு. எனக்கு பேங்க் வரை போகனும்" என்று ஐயப்பன் அடம் பிடித்துக் கொண்டிருந்தார். 

"பத்து மணிக்கு முதல்ல நம்ம ரிஜிஸ்ட்ரேஷன்தான், முடிஞ்ச உடனே நீ பேங்க் போகலாம்" என்று ஐயப்பனை கிளப்பிக் கொண்டிருந்தார் நமச்சிவாயம். 

"நீயும் உன் அண்ணனும் பாகம் பிரிச்சி ரிஜிஸ்ட்டர் பண்ற விஷயத்துக்கு என்னை ஏன் கூப்டுற. நீ ஏற்கனவே அவங்க என்ன கொடுத்தாலும் சரின்னு சொல்லிட்டு வந்திருக்க முட்டாப்பய மாதிரி, இப்ப எதுக்கு நான்"

"நீ இல்லாம எப்படி"

"சரி வந்து தொலையுறேன்"

பத்திர பதிவு அலுவலகத்தில் நல்ல கூட்டம். நமச்சிவாயம் கூட்டத்தில் குமாரை தேடி கண்டு பிடித்தார். கூடவே அவரது அக்காவும், தங்கையும். 

"பாருய்யா குமாரோட நல்ல மனச, அவன் அத்தைங்களுக்கும் பங்கு கொடுக்க கூப்பிட்டு அனுப்பியிருக்கான் பாரு, எங்க அவனோட அக்காவ காணோம்”

ஐயப்பன், நமச்சிவாயத்தை பரிதாபமாக பார்த்தார். 

கடன் (அவர் வாங்காதது)

 ஐயப்பன் காலையில் எழுந்து அவர் வீட்டில் காப்பி குடித்துவிட்டு, வழக்கம் போல நமச்சிவாயத்துடன் டீ குடிக்க நமச்சிவாயம் வீட்டிற்கு வந்தார். வழக்கத்திற்கு மாறாக நமச்சிவாயமே வெளியில் நின்று வரவேற்றார்.

"யே, என்னப்பா இது, வழக்கமா நா வரும்போதுதான் பல்ல விளக்கிட்டு இருப்ப, இப்ப என்னடான்னா ரெடியா நிக்கிற"

"ஐயப்பா உனக்கோசோரம் தான் காத்திட்டு இருக்கேன், நம்ம சொசைட்டி பேங்கல இருந்து வந்திருக்காய்ங்க ஏதோ கடன் விஷயமாம்"

"உனக்கு எதுக்குடா கடன், உங்கய்யா  கட்டி விட்ட கடை வாடகை வருது, உங்கண்ணன் வேற உன் பங்க பிரிச்சி கொடுத்துட்டாரு அதுல வேற கொஞ்சம் வருது"

"யோவ் நீ வேற கடுப்பு மயிர ஏத்தாத, அவனுங்க வந்திருக்கிறது கடன் கொடுக்க இல்ல. கொடுத்த கடன வசூல் பண்ண"

ஐயப்பன் மாறிய குரலில், "பாத்தியா ஏங்கிட்ட ஒரு வார்த்த சொல்லாம போய் கடன் எல்லாம் வாங்கியிருக்க. சொன்னா நான் என்ன ஒரு ஆயிரம் ரூபாய்க்கு மேலயா கேட்டிருப்பேன்"

நமச்சிவாயம் கோபம் முற்றிய குரலில்,"டேய் வெண்ணை. முழுசா கேட்டுட்டு பாட்டுப்படி. நான் எந்த கடன் மயிரும் வாங்கல, இப்ப வந்து கடன கட்டுங்கறாய்ங்க. கேட்டா நீதான் உன் கடைய வச்சி வாங்குனங்க்ராய்ங்க"

ஐயப்பன் சுதாரித்துக் கொண்டு "வா உள்ள போலாம்" என்று கூறிவிட்டு உள்ளே வந்தார்.

உள்ளே அமர்ந்திருந்தவர்களிடம் ஐயப்பன் தாழ்ந்த குரலில் பேசிவிட்டு வந்தார். ஐயப்பன் “குமார்” என்றார். நமச்சிவாயம் புரிந்து கொண்டு, குமாரை போனில் அழைத்தார். "தொடர்பு எல்லைக்கு அப்பால் இருக்கின்றார்னு வருது"

ஐயப்பன் தலையை சொறிந்தார்.