கு.ப.ரா கதைகள்

கு.ப.ராஜகோபாலன் நாற்பதுகளில் எழுதிவந்த எழுத்தாளர். அவரது சிறுகதைகளை தொகுத்து அழிசி பதிப்பகம் கிண்டில் பதிப்பாக வெளியிட்டது. வெளியிட்டதை சில நாட்கள் இலவசமாகவும் தந்தது. மாதொருபாகன் புத்தகத்தால் உலகப்புகழ் பெற்ற பெருமாள் முருகன் என்னும் பேராசிரியர் ஏற்கனவே கு.ப.ராவின் கதைகளை தொகுத்து, அதை காலச்சுவடு புத்தகமாக வெளியிட்டுள்ளது. அவர் தொகுத்த அதே கதைகளை அழிசியும் வெளியிட்டதால் பிரச்சினையாகி அமேசான் அழிசி வெளியிட்டதை நீக்கி விட்டது. ஏற்கனவே நாட்டுடைமை ஆக்கப்பட்ட க.நா.சு நூல்களுக்கும் இதே கதிதான். அழிசி குபராவின் கதைகளை ரிவர்ஸ் ஆர்டரில் வெளியிட்டு இருக்கலாம். இலவசமாக கிடைத்த ஒன்றிரண்டு நாட்களில் வாங்கியது. 

குபரா தெலுங்கு பேசும் பிராமண குடும்பத்தை சேர்ந்தவர். கவிஞர் நா. பிச்சமூர்த்தியின் நெருங்கிய நண்பர்.சொந்த ஊர் கும்பகோணம், திருச்சியில் படிப்பு, மதுரை மேலுரில் வேலை. பின் பார்வைக் குறைபாடால் அரசு வேலையை விட நேர்ந்தது. பார்வை குறைபாடு இருந்த காலத்தில்  குபரா சொல்ல சொல்ல  அவரது சகோதரி எழுதுவாராம். பின்னர் மணிக்கொடி ஆசிரியர் வேலை, புத்தகக்கடை என்று அலைந்து திரிந்து காங்கரின் நோயால் 42ம் வயதில் மறைந்தார். குபரா, கும்பகோணத்தில் வாழ்ந்து வரும் போது தி.ஜா அவருடன் நெருங்கி பழகினார். மோகமுள்ளில் வரும் எழுத்தாளர் பாத்திரம் குபராதான் என்று எங்கோ படித்த நினைவு. தி.ஜாவின் நாவல்களை விட எனக்கு அவரது சிறுகதைகளே அதிகம் பிடிக்கும், அவரே குபரா எழுதுவது போன்று ஒரு வரி எழுதிவிட்டால் போதும் என்கின்றார். அந்தளவு அவர் குபரா மீது மதிப்பு வைத்துள்ளார். 

வயது வந்தவர்களுக்கு மட்டும் - கி.ராஜநாராயணன்

 வயது வந்தவர்களுக்கு மட்டும் - கி.ராஜநாராயணன்

தலைப்பே சொல்லும் என்ன மாதிரியான புத்தகம் என்று. பின்னடித்து ரகசியமாய் தொங்கவிடும் புத்தகமல்ல. 

மெலிதான காமம் கலந்த கதைகள் பல படித்திருப்போம், காமத்தை அடிப்படையாக கொண்டும் கொஞ்சம் பலான புத்தகங்களுக்கு நெருங்கி வரக்கூடிய புத்தகங்களும் உண்டு, படிப்பவர்களை அதிர்ச்சியாக்கவே வலிய புகுத்திய கதைகளும் உண்டு. இவை அந்த மாதிரியல்ல.

கிராமத்து பக்கங்களில் சில வசவுகள், சில பழமொழிகளை ஆராய்ந்தால் அதன் பின்னால் ஏதாவது ஒரு விவகாரமான கதை இருக்கும். விக்கிரமாதித்யன் கதைகளில் பல கதைகள் ஆண் பெண் உறவை அடிப்படையாக கொண்டவை. கிராமப்பக்கம் இருக்கும் இது போன்ற கதைகளை தொகுத்து புத்தகமாக்கியிருக்கின்றார் கி.ரா.

ஆண் - பெண் உறவை மையமாக கொண்ட குட்டி குட்டி கதைகள். பச்சையான வார்த்தைகள் இல்லாமல், குறிப்பு மொழியில் சொல்லப்படும் கதைகள். கெட்ட வார்த்தை கதைகள் என்று அழைக்கின்றார்.

பல கதைகள் பெண்களை மையப்படுத்தியே இருக்கின்றது. கணவனை விட்டு வேறு ஆண்களுடன் தொடர்பு கொள்ளும் பெண்கள், கல்யாணம் கட்டியும் ஒன்றும் தெரியாத ஆண்கள் என்று. இது மாதிரியான கதைகளின் உண்மையான மூல கதை சொல்லி ஆணா, பெண்ணா என்பது சுவாரஸ்யமான கேள்வி. பெரும்பாலான கதைகள் நகைச்சுவை கதைகள்தான். கொஞ்சம் விரிவாக்கப்பட்ட அடல்ட் ஜோக்.

சில கதைகளை படிக்கும் போதே அதன் வேறு திரிபுகளை நாம் கேள்விப் பட்டிருக்கலாம் அல்லது ஏதாவது புராணங்களில் இருந்த கதையை கொஞ்சம் மாற்றி பரப்பியிருக்கலாம்.இவை பெரும்பாலும் வாய் மொழியாகவே வளர்ந்த கதைகள், ஒருவரிடம் இருந்து இன்னொருவரிடம் போகும் போது மாறுதலடைந்து செல்லும். கி.ராவே தாத்தா, அவர் யாரோ ஒரு தாத்தாவிடம் கேட்ட கதைகள் என்கின்றார். நாட்படு தேறல் போல. 

முன்னுரையில் ஏன் இந்த புத்தகத்தை தொகுத்தேன் என்று நீண்ட விளக்கம் கொடுத்துள்ளார். படிப்பவர்கள் பலரும் இதை வெளியில் சொல்ல மாட்டார்கள், ரகசியமாக வைத்து கொள்வார்கள் என்கின்றார். முன்பு இருக்கலாம். இது கேம் ஆஃப் த்ரோன்ஸ், நெட்ஃப்ளிக்ஸ் காலம். கிண்டிலில் தமிழ் புத்தகங்களை தேடினால், ஏராளமாக கண்ணில் படுகின்றது. அந்த குப்பைகளுக்கும் இதற்கும் என்ன வித்தியாசம் என்றால், இதில் உள்ள ஒரிஜினாலிட்டி, பல ஆண்டுகாலம் புழங்கியதன் தரம். 

பயம் (அவருக்கு வராதது)

குளிக்க போகலாமா, இல்லை வெயில் வந்த பிறகு குளிக்கலாமா என்று யோசித்து கொண்டிருந்தார் நமச்சிவாயம். எப்படியும் நல்ல வெயில் வர பதினொன்று மணியாகும், அதுவரை எப்படி சாப்பிடாமல் இருப்பது, குளிக்காமல் சாப்பிட மனசு ஒப்பவில்லை. சாப்பிடாவிட்டால் காலை மாத்திரைகள் போட முடியாது, மாத்திரை போடாவிட்டால் கொஞ்சம் கட்டிற்குள் இருக்கும் சர்க்கரை எப்படி ஆகுமோ. ஒரு முடிவுக்கு வந்தவராக எழுந்து சென்று சோபாவில் அமர்ந்தார்.

"சகுந்தலா, எனக்கு டிபன் கொடுத்துடு, சாப்பிட்டு மாத்திரைய போட்டுக்கிறேன்"

மாத்திரை டப்பாவை எடுத்து, சாப்பாட்டிற்கு முன் பின் என்று பிரித்து வைத்துக் கொண்டார். சகுந்தலா கொடுத்த தண்ணீரில் சில மாத்திரைகளை விழுங்கினார். இட்லியில் கை வைக்கும் போது "விநாயகனே வினை தீர்ப்பவனே" என்று சீர்காழியின் கம்பீர குரல் எழுந்தது. பதறி அடித்து எழுந்தவர், தண்ணீரை தட்டி, தட்டை உருட்டி கைபேசியை எடுத்து பார்த்தார். அவரது அண்ணன் மகன் குமார்.

சண்டை (அவர் போடாதது)

 நமச்சிவாயமும், ஐயப்பனும் பண்டு கடை பெஞ்சில் அமர்ந்து கொண்டு சிய்யத்தை சாப்பிட்டு முடித்து விட்டு டீக்காக காத்துக் கொண்டிருந்தார்கள். 

எதிரில் குமார் வருவதை முதலில் ஐயப்பன்தான் பார்த்தார், “பண்டு இன்னம் ஒரு ரெண்டு காராச்சிய்யம் கொண்டு வா” என்றார்.

அவர் கொண்டு வரவும் குமார் அருகில் வரவும் சரியாக இருந்தது. நேற்றைய தினபூமியில் வைக்கப்பட்ட சிய்யத்தை கையில் வாங்கியபடி, “என்ன செட்டியாரே, இன்னும் பேப்பர்ல தர. தேனியில பாரு, ஒரு தட்டுல வச்சி நல்ல சட்டினி  ஊத்தி தரான். பாளையம் பைபாஸ்ல எலையில வச்சி சட்னி ஊத்தி தரான்” என்றபடி வடிசட்டியில்  இருந்ததிலேயே பெரிய சிய்யத்தையும் எடுத்துக் கொண்டு வந்து அமர்ந்தான். 

“அங்க எல்லாம் சாப்டு முடிச்ச உடனே காசு தரணும் இல்ல” என்றார் ஐயப்பன்

அதை கண்டு கொள்ளாத குமார், “சித்தப்பா வழக்கம் போல இங்கதான் இருப்பன்னு தெரிஞ்சிதான் வந்தேன்.” 

சமாதானம் (அவர் செய்யாதது)

 ஐயப்பன் ஊருக்கு போயிருந்ததால் என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் படுக்கையில் புரண்டு கொண்டிருந்த நமச்சிவாயத்தை அவர் மனைவியின் குரல் எழுப்பி கூடத்திற்கு அழைத்து வந்தது.

கூடத்தில் ஒரு ஓரமாக ஒரு உருவம், தலையை குனிந்து கொண்டு அமர்ந்திருந்தது. குமார்

"என்ன குமாரு, இந்த நேரத்துல இங்க, ஏய் ஏண்டா அழுவுற, என்னடா ஆச்சு"

"சித்தப்பா. நீயே சொல்லு நான் எம்புட்டு தூரம் நியாய தர்மத்திற்கு பயந்தவன், ஏதாவது அநியாயமா பேசி பாத்திருக்கியா, சொல்லு சித்தப்பா"

"இப்ப எதுக்குடா அது எல்லாம்"

"சொல்லு சித்தப்பா, நீதான் நம்ம வீட்லயே மனசுல உள்ளத பட்டுன்னு சொல்ற ஆளு, சொல்லு சித்தப்பா"

நமச்சிவாயம் மனைவியை ஏறிட்டு பார்த்தார், அவர் முகத்திலிருந்த கேலியை கண்டு கோபம் வந்தவராக "உன்னவிட நியாயஸ்தன் யாருடா, எல்லாருக்கும் எது நல்லதுன்னு பாத்து பாத்து செய்வ, அதுக்கு என்ன இப்ப"

பங்கு (அவர் பிரிக்காதது)

 "நா வரலப்பா, என்ன விடு. எனக்கு பேங்க் வரை போகனும்" என்று ஐயப்பன் அடம் பிடித்துக் கொண்டிருந்தார். 

"பத்து மணிக்கு முதல்ல நம்ம ரிஜிஸ்ட்ரேஷன்தான், முடிஞ்ச உடனே நீ பேங்க் போகலாம்" என்று ஐயப்பனை கிளப்பிக் கொண்டிருந்தார் நமச்சிவாயம். 

"நீயும் உன் அண்ணனும் பாகம் பிரிச்சி ரிஜிஸ்ட்டர் பண்ற விஷயத்துக்கு என்னை ஏன் கூப்டுற. நீ ஏற்கனவே அவங்க என்ன கொடுத்தாலும் சரின்னு சொல்லிட்டு வந்திருக்க முட்டாப்பய மாதிரி, இப்ப எதுக்கு நான்"

"நீ இல்லாம எப்படி"

"சரி வந்து தொலையுறேன்"

பத்திர பதிவு அலுவலகத்தில் நல்ல கூட்டம். நமச்சிவாயம் கூட்டத்தில் குமாரை தேடி கண்டு பிடித்தார். கூடவே அவரது அக்காவும், தங்கையும். 

"பாருய்யா குமாரோட நல்ல மனச, அவன் அத்தைங்களுக்கும் பங்கு கொடுக்க கூப்பிட்டு அனுப்பியிருக்கான் பாரு, எங்க அவனோட அக்காவ காணோம்”

ஐயப்பன், நமச்சிவாயத்தை பரிதாபமாக பார்த்தார். 

கடன் (அவர் வாங்காதது)

 ஐயப்பன் காலையில் எழுந்து அவர் வீட்டில் காப்பி குடித்துவிட்டு, வழக்கம் போல நமச்சிவாயத்துடன் டீ குடிக்க நமச்சிவாயம் வீட்டிற்கு வந்தார். வழக்கத்திற்கு மாறாக நமச்சிவாயமே வெளியில் நின்று வரவேற்றார்.

"யே, என்னப்பா இது, வழக்கமா நா வரும்போதுதான் பல்ல விளக்கிட்டு இருப்ப, இப்ப என்னடான்னா ரெடியா நிக்கிற"

"ஐயப்பா உனக்கோசோரம் தான் காத்திட்டு இருக்கேன், நம்ம சொசைட்டி பேங்கல இருந்து வந்திருக்காய்ங்க ஏதோ கடன் விஷயமாம்"

"உனக்கு எதுக்குடா கடன், உங்கய்யா  கட்டி விட்ட கடை வாடகை வருது, உங்கண்ணன் வேற உன் பங்க பிரிச்சி கொடுத்துட்டாரு அதுல வேற கொஞ்சம் வருது"

"யோவ் நீ வேற கடுப்பு மயிர ஏத்தாத, அவனுங்க வந்திருக்கிறது கடன் கொடுக்க இல்ல. கொடுத்த கடன வசூல் பண்ண"

ஐயப்பன் மாறிய குரலில், "பாத்தியா ஏங்கிட்ட ஒரு வார்த்த சொல்லாம போய் கடன் எல்லாம் வாங்கியிருக்க. சொன்னா நான் என்ன ஒரு ஆயிரம் ரூபாய்க்கு மேலயா கேட்டிருப்பேன்"

நமச்சிவாயம் கோபம் முற்றிய குரலில்,"டேய் வெண்ணை. முழுசா கேட்டுட்டு பாட்டுப்படி. நான் எந்த கடன் மயிரும் வாங்கல, இப்ப வந்து கடன கட்டுங்கறாய்ங்க. கேட்டா நீதான் உன் கடைய வச்சி வாங்குனங்க்ராய்ங்க"

ஐயப்பன் சுதாரித்துக் கொண்டு "வா உள்ள போலாம்" என்று கூறிவிட்டு உள்ளே வந்தார்.

உள்ளே அமர்ந்திருந்தவர்களிடம் ஐயப்பன் தாழ்ந்த குரலில் பேசிவிட்டு வந்தார். ஐயப்பன் “குமார்” என்றார். நமச்சிவாயம் புரிந்து கொண்டு, குமாரை போனில் அழைத்தார். "தொடர்பு எல்லைக்கு அப்பால் இருக்கின்றார்னு வருது"

ஐயப்பன் தலையை சொறிந்தார். 

கையெழுத்து (அவர் போடாதது) - குட்டி கதை

 நமச்சிவாயம் கையில் தபால்க்காரர் தந்த கடிதத்தை வைத்து கொண்டு முழித்துக் கொண்டிருந்தார். 

"சுத்த நச்சு பிடிச்ச மழையப்பா" என்றபடி உள்ளே வந்தவர் நமச்சிவாயத்தின் நண்பர் ஐயப்பன். "என்னப்பா லெட்டர்".

"இந்தா நீயே படிச்சி என்ன எழவுன்னு சொல்லு, எனக்கு ஒன்னும் புரியல."

ஐயப்பன் படித்து முடித்துவிட்டு, "ஒன்னுமில்லப்பா இன்னைக்கி இருந்து நீ நமச்சிவாயம் இல்ல, சின்னப்பா"

"அதுதான் ஊருக்கே தெரியுமே"

"ஆமா, ஆனா அது அரசாங்கத்துல செல்லாது இல்ல. இப்ப அரசாங்கமே உன் பேர சின்னப்பான்னு மாத்தி அரசாங்க இதழ்ல வந்துடிச்சி அம்புட்டுதான். நீ எதுக்குப்பா பேர மாத்த எழுதி கொடுத்த"

"நா எதுக்குயா எழுதிக் கொடுக்கணும்"

"சமீபத்துல எதுலயாவது கையெழுத்து போட்டியா, ஆதார் அது இதுன்னு" 

"இல்லயா, இப்படி பேர மாத்தாலாம்னே எனக்கு தெரியாதேப்பா. குமார் என் ஆதார் கார்டு வாங்கிட்டு போனான். நம்ம பெரிய வீட்ட விக்கனும் அதுக்காக ஏதோ வேணும்னு வாங்கிட்டு போனான். நீ கூட சொன்னியே என் கையெழுத்து இல்லாம ஒன்னும் பண்ண முடியாதுன்னு."

"ஆமா இப்பவும் சொல்றேன், உன் கையெழுத்து இல்லாம ஒன்னும் பண்ண முடியாது. அவனுக்கு போன போடு. ஸ்பீக்கர்ல போடு."

"டேய் குமாரு, என்னடா என் பேரு என்னவோ மாறியிருகுன்னு தபால் வந்திருக்கு."

"வந்திருச்சா சித்தப்பா, அனுப்பி எவ்வளவு நாள் ஆச்சு. ஒரு வேலை சரியா நடக்குதா இந்த அரசாங்கத்துல."

"யார கேட்டு என் பேர மாத்துன, எதுக்கு மாத்துன"

"இதுவா, அது ஒன்னுமில்ல சின்னப்பா. பங்கு பிரிச்சோமில்ல அப்ப உன் பேர பத்திரம் எழுதும் போது பேச்சு வழக்குல நான் உன் பேர எல்லா இடத்துலயும் சின்னப்பான்னே சொல்லி, அப்படியே ரெஜிஸ்ட்டரும் ஆயிடுச்சு.அத யாரும் கவனிக்கல. இப்ப அந்த வீட்ட விக்க போனா, யாரு சின்னப்பான்னு கேக்குராய்ங்க. அதான் பேர மாத்திட்டேன்."

"என் கையெழுத்து இல்லாம இது எல்லாம் பண்ண முடியாது, நீ என் கையெழுத்த போட்டுட்டன்னு சொல்றான் ஐயப்பன். "

"என்ன சின்னப்பா, இப்டி கேக்குறாரு உங்காளு. நான் போடுவனா. அப்படிப்பட்ட ஆளா நானு."

"பின்ன எப்படிடா மாத்துன. "

"ப்ரோக்கர்தான் போட்டான். "

"நீ போடல ப்ரோக்கர் போட்டான்,அத நீ பெருமையா வேற சொல்ற. கர்மம்டா. எவன கேட்டு என் பேர நீ மாத்துன"

"சித்தப்பா உன் நல்லதுக்குதான நான் மாத்துனேன், அதுக்கு போய் குதிக்கிறயே."

"ஏண்டா, கையெழுத்த போர்ஜரி பண்ணிட்டு, அத கேட்டா என்ன தப்புங்கிற. ஒருத்தன் கையெழுத்த இன்னொருத்தன் போடறது பேரு வேறடா. இதுக்கு எத்தன வருஷம் தெரியுமா. இன்னம் வேற எதுல எல்லாம் என் கையெழுத்த போட்டிருக்க. "

"என்ன விட்டா ரொம்ப குதிக்கிற, நான் என்ன உன் செக் புக்லயா கையெழுத்து போட்டேன். இல்ல நீதா உன் பாஸ்புக்கு, செக் புக்கு எல்லாத்தையும் என்கிட்ட கொடுத்து வச்சிருக்கியா. சும்மா பேசிட்டு இருக்க.நீ தான் படிக்கல , அந்த ஐயப்பனுக்கு அறிவில்ல. இப்ப என்ன நடந்து போச்சுன்னு கத்துற.  ஊருக்குள்ள எல்லாருக்கும் நீ சின்னப்பாதான். நியாயமா உன்  பேர நீதான் மாத்தியிருக்கனும். கூடவே இருக்காரே ஐயப்பன் சொன்னாரா அவரு. "

"டேய் நான் எதுக்குடா மாத்தனும், என்னக்கு என்ன தேவை மயிரு இருக்கு. "

"மாத்துனதுக்கு எம்புட்டு பணம் செலவாச்சு தெரியுமா, அத கூட உன்கிட்ட கேக்கலயே நான். அதுக்கு நீ காட்ற நன்றி இதுதானா. எங்கப்பா கையெழுத்த போட்ட எத்தன தடவ பணம் எடுத்துருப்பேன், எங்கப்பா ஒரு கேள்வி கேட்டிருப்பாரா என்ன. அதவிடு எத்தன தடவ என் ப்ராக்ரஸ் ரிப்போர்ட்ல எங்கம்மா கையெழுத்த போட்டிருக்கேன். என் கட்சி சார்பா அனுப்புற மனுல எத்தன கையெழுத்த போட்டுருப்பேன், எத்தன் மொட்ட கடுதாசில கையெழுத்து போட்டிருப்பேன். நீ என்னடான்னா ஒரு பேர மாத்துனதுக்கு இந்த பேச்சு பேசுற. "

"டேய் அது எல்லாமே ஃப்ராடுத்தனம்தான்டா"

"எல்லாம் என் கிரகம். நல்லது பண்ண போய் இப்ப நா பேச்சு வாங்கிட்டு இருக்கேன். நம்ம சித்தப்பா இப்படி ரெண்டு பேரோட இருக்காரே, ஒரு பேருக்கு ரெக்கார்டே கிடையாதே அப்படின்னு மனசு நொந்து பல நாள் தூக்கம் வந்ததே இல்ல. அவருக்கு ஏதாவது நல்லது பண்ணனும் பண்ணனும்னு மனசு கிடந்து தவிச்சது எனக்குதான் தெரியும். சரி ஒரு 5000 செலவானாலும் பரவாயில்ல அவருக்கு பேர மாத்தி நல்லது பண்ணனும் நினைச்சா இப்படி பேசிட்டயே. உன் கையெழுத்த போட எவ்வளவு கஷ்டப்பட்டேன்னு தெரியுமா. எனக்கே அவ்வளவு கஷ்டமாயிருக்கும் போது, உன் வயசுக்கு அது எவ்வளவு கஷ்டம், எப்படி உன் கையெழுத்த போடுவ. அத எல்லாம் நினச்சு பாரு உனக்கே தெரியும். இப்படி இருக்க உன் கிட்ட வந்து உன்ன கஷ்டப்படுத்துவனா நானு."

"ஒரு சின்ன கையெழுத்துக்காக உன்ன கார் வச்சி கூட்டிட்டு போய கஷ்டப்படுத்த முடியுமா, பாவம் இல்ல. வயசான காலத்துல நீ எப்படி கார்ல வருவ. நீயே இங்க சோத்துக்கு கஷ்டப்பட்டுட்டு இருக்க. இதுக்கு மேல கார்ல போற கஷ்டம் வேறயா. நீ வேற நாங்க வேறயா சித்தப்பா. என்னதான் சொத்து பிரிக்கும் போது உனக்கு கம்மியா கொடுத்தாலும், உன் மேல பாசத்த கம்மியாவா கொடுத்தோம். வருஷ வருஷாவரும் எங்களுக்கு வர பொங்கல் வேட்டிய உனக்குதான் தரோம். "

"யோவ் ஐயப்பா அழுகுறான்யா, டேய் வேணான்டா"

"விடு மறுபடியும் நான் மாத்தி கொடுத்துடறேன். ஏற்கன்வே மாத்தினதுக்கும், இப்ப மறுபடியும் மாத்துறதுக்கும் சேத்து ஒரு பத்தாயிரம் கொடு போது. நீ கையெழுத்து கூட போட வேண்டாம்." 

போனை வைத்த நமச்சிவாயம் கண்ணில் நீர். 

நமச்சிவாயம் "யோவ், பாவம்யா அவன் என் நல்லதுக்குதான் பண்ணியிருக்கான் போலய்யா"

ஐய்யப்பன் அவஸ்தையாய் தலையை அசைத்தர்.

ஒரு கதை

 வலம் இதழில் வெளியான என்னுடைய ஒரு சிறுகதை

http://valamonline.in/2020/10/padippu-short-story.html

காணாமல் போன பை

இந்த ப்ளாக் ஆரம்பித்த புதிதில் எழுதி வைத்தது, அப்படியே புதைந்து போனது. இன்று அகழ்வார்ய்ச்சியில் கிடைத்தது. சராசரிக்கும் மோசமான கதைதான், இருக்கட்டுமே என்ன இப்போ.....

"லாரில போங்கய்யா"

பஸ் ஸ்டாண்டில் எங்கள் கூட்டத்தை கண்டவுடன் டபுள் விசில் குடுத்து பறந்தது பஸ். காரணம்  பதினைந்து பேர், நாற்பது பெட்டி, பைகள். தவிர ஐந்து (இல்லை ஏழு, எட்டு, நினைவில்லை விடுங்கள்) குழந்தைகள். திருச்சிக்கு ஒரு திருமணத்திற்கு போய்விட்டு வந்திறங்கினோம். 

"பேசாம ஒரு வேன் பிடிச்சி போய்டலாமா?"

"வேண்டாம் ஒரு ஆட்டோல லக்கேஜ் எல்லாம் போட்டு விட்டுட்டு நாம பஸ்ல போய்டலாம்"

"ம்கும் ஆட்டோ, ஒரு மினி டோர் கூட பத்தாது"

"ஒன்னும் வேண்டாம், இப்போ ஒரு ப்ரைவேட் பஸ் வரும் போலாம்"

"இப்ப லாரில போங்கன்னு சொல்லிட்டு போனானே அதுதான் நீங்க சொன்ன பஸ்"

"அப்படியா"

பாம்பு - சிறுகதை

சும்மா, டச் விட்டு போகக்கூடது என்பதற்கு எழுதி பார்த்தது. 

ராஜு வாட்ஸாப்பில் வந்த வடிவேலு மீம்ஸை பார்த்துவிட்டு மோடியை திட்டிக் கொண்டிருந்த பொழுது, கதவை திறந்து கொண்டு வினோத் வந்தான். 

"வாட்ஸாப்ல வர குப்பைய படிக்கிறத நிறுத்து, அப்பதான் மூளை வளரும், வா வேலை வந்திருக்கு"

"என்ன அண்ணா எங்க தீப்பிடிச்சிருக்கு"

"ஏண்டா, தீப்பிடிச்சா மட்டும்தான் கூப்பிடுவாங்கன்னு உனக்கு எவன் சொன்னது. எல்லா ஆபத்துக்கும் நம்மளதான் கூப்பிடுவாங்க. போலீஸிக்கு அப்புறம்  நாமதான்,வா வா" 

"அண்ண எதுல போறது"

"ஜீப்ப எடு"

"எங்க போறோம்"

"அங்க புது அப்பார்ட்மென்ட் இருக்குல்ல, அங்க ஏதோ பாம்பு வந்திருச்சாம் அதான் பயந்து போய் போன் பண்ணுனாங்க"

ராஜு கொஞ்சம் மிரண்டது தெரிந்தது. "நாமதான் பிடிக்கனுமா, ஏன ஃபாரஸ்ட் டிபார்ட்மென்ட்ல இருந்து வரமாட்டாங்களா?"

புனைவு என்னும் புதிர் - விமலாதித்த மாமல்லன்

சென்னையிலிருக்கும் போது எனக்கும் என் நண்பனுக்கும் அடிக்கடி புத்தக விஷயமாக விவாதம் வரும். அவன் புத்தகங்கள் படிப்பதே குறைவு, அதுவும் அர்த்தமுள்ள இந்துமதம் மாதிரி புத்தகங்கள். நான் புனைவுகள். அவனின் வாதம் புனைவுகள் உனக்கு எதை கற்று தருகின்றன. இதற்கு பதிலை என்னால் விளக்கமாக சொல்ல முடிந்ததில்லை. அதிகம் விவாதத்திற்குள்ளும் போக விரும்பாதவன் என்பதால், புனைவுகளிடமிருந்து பெறுவது என்பது அவரவர் கற்பனையை பொறுத்தது என்று அதற்கு ஒரு முற்றுப் புள்ளி வைத்துவிடுவது வழக்கம். 

இணையத்தில் வலம் வந்த பின்பு பல புத்தகப்பிரியர்களின் தளங்களில் புத்தக விமர்சனங்கள், மதிப்புரைகள் இன்னபிற உரைகளை காண முடிந்தது. பெரும்பாலனவை புத்தக விமர்சனம் என்ற பெயரில் கதைச் சுருக்கததை கூறுவதுடன் முடிந்தது. ஆர். வி, அறிமுகத்துடன் அவரை அப்புத்தகம் எப்படி பாதித்தது என்பதை மட்டும் எழுதும் பாணி பிடித்திருந்தது. நான் இந்த தளத்தில் எழுதும் போது அதே முறையை முடிந்த வரை கையாள ஆரம்பித்தேன். இது புதிய வாசகனுக்கு பயன்படாது, குறிப்பாக அசோகமித்திரனின் கதைகள் என்ன சொல்கின்றது என்பதை எப்படி விளக்க? அது ஒரு அனுபவத்தை தருகின்றது, அதை விளக்கமாக சொல்வது ஒரு ஆசிரியருக்குத்தான் கை வரும் இல்லை ஒரு நல்ல எழுத்தாளரால் முடியும்.

சாதேவி - ஹரன் பிரசன்னா

ஹரன் பிரசன்னா வலையுலகில் பிரபலர். http://www.haranprasanna.in/ என்ற வலைதளத்தில் பல ஆண்டுகளாக எழுதி வருபவர். பல கவிதைகள் புனைந்திருக்கின்றார், கிழக்கு பதிப்பகத்தில் பணிபுரிந்து வரும் இவர் வலம் இதழின் ஆசிரியர்களில் ஒருவர். முன்பு இவரைப் பற்றி பல வதந்திகளும் உண்டு, தவறாக ஏதுமில்லை. இட்லிவடை வலைதளத்தின் அதிபர், பிறகு ஏதோவொரு நெடுஞ்செழியன் என்ற பெயரில் பயங்கர கவிதை புனைவார் என்பது போன்ற வதந்திகள். 

இவரது கதைகள் பல அவரது தளத்தில் வெளியானவை, கவிஞர் என்று கண்டு கொண்டதால், இவரது கதைகளை விட்டு கொஞ்சம் தள்ளியே இருந்தேன். அவரது புதிய சிறுகதை தொகுப்பு சாதேவி. முதலில் என்னடா நூலுக்கு தலைப்பு இப்படியிருக்கின்றதே என்று நினைத்துக் கொண்டிருந்தேன். பிறகு அட்டைப்படத்தை கண்டபின் ஓரளவிற்கு யூகிக்க முடிந்தது.

பிரசன்னாவிற்கு பிடித்த எழுத்தாளர் அசோகமித்திரன் என்று தோன்றுகின்றது. பெரும்பாலான கதைகள் அவரது சாயல் தெரிகின்றது. அசோகமித்திரனின் சிறப்பு அவர் கதையை சிக்கலாக்குவதில்லை. சின்ன சின்ன வரிகளில் உணர்ச்சிக் கொந்தளிப்பின்றி சொல்லி செல்வது. அது போன்ற பாணியை தனதாக்கிக் கொண்டுள்ளார். ஒன்றிரண்டு வரிகளில் பெரிய நிகழ்வை காட்டும் கலை கைவந்துள்ளது.

சிறுகதை - கடன்

வலம் இதழில் வெளிவந்த என்னுடைய ஒரு சிறுகதை

வைரமுத்து சிறுகதைகள்

திரைப்பட பாடலாசிரியர் வைரமுத்து சிறுகதைகள் எழுதுவதாக விளம்பரம் பார்த்தேன். குமுதம் தடபுடலாக விளம்பரம் செய்திருந்தது. மூன்றாம் உலகப்போரின் சூடுதாங்காமல் விகடன் விலகிவிட்டது போல. 

சிறுகதைகள் எழுதிமுடித்த கையோடு உடனே அது புத்தகமாகவும் வந்துவிட்டது, பெரிய விழா, விஜய் டீவியில் பட்டி மன்றம், மலையாள மொழி பெயர்ப்பு. வைரமுத்து ஒரு நல்ல வியாபாரி. தன் புத்தகங்களை விளம்பரப்படுத்தவும், வலுக்கட்டாயமாக விற்பனை செய்யவும் தெரிந்தவர். கிண்டில் அன்லிமிட்டடில் கிடைத்ததால் படிக்க ஆரம்பித்தேன். பொறுமையை மிகவும் சோதித்து விட்டது.

முன்னுரையில் பல பெரிய பெரிய எழுத்தாளர்களையேல்லாம் வைத்து சிறுகதை பற்றி பெரிதாக எழுதியுள்ளார் ஆனால் உள்ளே சுத்தம். வாரமலரில் கூட வெளியாக தகுதியில்லாத கதைகள். சிறுகதை என்பது இறுதியில் ஒரு திருப்பத்தை தருவது என்ற அளவில் எழுதப்பட்டவை, இல்லை சொல்லப்பட்டவை. எந்த கதையும் அவர் கையால் எழுதியது போல இல்லை, வாயால் சொல்லப்பட்டவை போன்றே இருக்கின்றது. இதே பிரச்சினைதான் அவரது கள்ளிக்காட்டு இதிகாசத்திற்கும் நேர்ந்தது. எழுதும்போது நம்மை அந்த உலகிற்கு அழைத்து சென்று நம்மையும் கதையில் ஈடுபடுத்தும். சொல்லப்படும் போது அதை இழக்கின்றது.

வலவன் - சுதாகர் கஸ்தூரி

முதலில் வளவன் என்பதைத்தான் தவறாக வலவன் என்று படித்துவிட்டேனோ என்று நினைத்தேன். இல்லை, வலவன்தான். வலம் வருபவன் வலவன். அப்படித்தான் நினைத்து கொண்டிருந்தேன்.  வலம் வர உதவுபவன் வலவன். ஓட்டுனர். "வலவன் ஏந்தா வானூர்தி" என்று ஒரு சங்கப்பாடல் இருப்பதாகவும், அது ஓட்டுனர் இல்லாத வான ஊர்தி பற்றியது என்றும், தமிழர்கள் அக்காலத்திலேயே செவ்வாய் கிரகத்திற்கு சென்றார்கள், என்று "உண்மையான் தமிழனாக இருந்தால் 'சேர்' செய்" கோஷ்டிகளில் ஒன்று எழுதியிருந்தது. சங்ககால வலவன்களை பற்றி எழுத எங்கு போக, இந்தக்கால வலவன்களான கார் ஓட்டுனர்கள் பற்றிய கதைகள்.

நாம் சந்திக்கும் ஓவ்வொருவரிடமும் கதைகள் ஏராளமாக இருக்கும். கற்பனையாசிரியர்கள் கற்பனை செய்வதை விட நிஜத்தில் என்ன வேண்டுமானாலும் நடக்கலாம். சிலருக்கு என்னை மாதிரி பல புதிய மனிதர்களை சந்திக்கும் வாய்ப்பு கிடைப்பது அரிது. தினமும் அதே மனிதர்கள். ஆனால் பயணம் செய்பவர்களுக்கு, ஏகப்பட்ட மனிதர்களை சந்திக்கும் வாய்ப்பு கிடைக்கும். பயணத்தை தொழிலாக கொண்டவர்களுக்கு எழுதவும் தெரிந்தால், நமக்கும் அந்த மனிதர்களை சந்திக்கும் வாய்ப்பு கிடைக்கும். ஆசிரியர் சுதாகர் கஸ்தூரி, தொழில் முறையில் அதிக பயணம் செய்பவர் என்று நினைக்கின்றேன். அந்த பயணங்களில் சந்தித்தவர்களை கதைகளாக்கியிருக்கலாம் என்பது அனுமானம். ஆனால் நம்மால் அவர் சந்தித்த மனிதர்களை, நம மனதிற்குள் சந்திக்க முடியவில்லை.

ஹிந்துத்துவ சிறுகதைகள் - அரவிந்தன் நீலகண்டன்

தமிழ்ஹிந்து தளத்தில் ஆலந்தூர் மள்ளன் என்ற புனைப்பெயரில் அரவிந்தன் நீலகண்டன் எழுதிய கதைகளின் தொகுப்பு. 

அரவிந்தன் நீலகண்டனை எனக்கு அறிமுகம் செய்தது திண்ணை இணைய தளம். அவரது பல கட்டுரகள் எனக்கு பல புதிய அறிமுகங்களை தந்துள்ளன. அவரின் கம்யூனிசம் பற்றிய புத்தகம் வெகு சுவாரஸ்யமான, விவரங்கள் நிறைந்த ஒரு புத்தகம். 

சிறுகதைகள் என்பது மிகக்கடினமான ஒரு வடிவம். பலர் அதை பலவிதமாக கையாண்டுள்ளனர். அதில் ஒரு வகை சிறுகதைகளை பிரச்சாரத்திற்கு பயன்படுத்துவது. கல்கி மதுவிலக்கை பற்றி ராஜாஜியின் இதழ்களில் பல கதைகள் எழுதியிருக்கின்றார். அவை மிக வெளிப்படையான பிரச்சாரக்கதைகள். அவற்றில் அவர் கூறவந்த கருத்து வெகு தெளிவாக, வெளிப்படையாக வரும். பேங்கர் வினாயக்ராவ் என்ற பெயரில் ஒரு தொகுப்பாக வந்துள்ளது ஆனால் அரவிந்தன் நீலகண்டன் எழுதிய இக்கதைகள் அனைத்தும் அத்தகையவை அல்ல. ஒரே ஒரு சிறுகதையை மட்டும் அப்படி முழுக்க முழுக்க பிரச்சாரக்கதை என்று கூறலாம். மற்றவை அனைத்தும் சிறந்த சிறுகதைகள் என்ற அளவிலேயே படிக்கலாம். வேண்டியதை எடுத்துக் கொள்ளலாம்.

அப்பாவின் ரேடியோ - சுஜாதா தேசிகன்

அப்பாவின் ரேடியோ - புத்தக விமர்சனம்(!?). பால் ஹனுமான் தளத்தில்.

பேய்க் கதைகளும் தேவதைக் கதைகளும் - ஜெயமோகன்

பேய்கள் சுவாரஸ்யமானவை. அனைவருக்கும் ஏதாவது பேய்க்கதைகள் கண்டிப்பாக தெரிந்திருக்கும். ஒவ்வொருவருக்கும் ஒவ்வொரு விதமான பேய்கள் பரிச்சியமாயிருக்கும். சிறுவயதில் சாதாரண கதைகளை கேட்பதில் உள்ள சுவாரஸ்யத்தை விட அமானுஷ்யக்கதைகள் தரும் சுவாரஸ்யம் அதிகம். என் பேய்கள் எனது பள்ளியிலேயே இருந்தது, தேடி அலைய வேண்டியதில்லை. பற்றாக் குறைக்கு எதிரில் இருந்த பள்ளிவாசல் மாடியில் கட்டி வைக்கப்பட்டிருந்த ஒரு ஜின் வேறு. 

பெரும்பாலும் பேய்கள் என்பது நமது மனதில் உருவாவதுதான். தேவதைகளும் அது போலத்தான். சிலரின் பேய்கள் சிலருக்கு தேவதையாகக் கூடும். பேய் பயம் என்பது பெரும்பாலும் உருவாக்கப்படுவதுதான். தானாக அது உருவாவது, உண்மையான பேயை பார்க்கும் போதுதான். தனியாக பல நாள் இருந்த வீட்டில், கூட இருந்தவனின் பேய் அனுபவம் என்னை தூங்க விடாமல் தடுத்தது. 

தமிழகத்தை விட மலையாளத்தில் அதிக அமானுஷ்ய கதைகள் உண்டு என்று நினைக்கின்றேன். தமிழில் அமானுஷ்யக் கதைகளுக்கு என்று வெகு சிலரே இருக்கின்றனர். சிறுவயதில் படித்தது கலாதர் என்பவரின் கதை. அஷ்டமாசித்திகளை விஞ்ஞானத்துடன் கலந்து எழுதியிருந்தார். பிறகு பேய்க்கதை மன்னன் :) பி.டி சாமி. ஆனால் அந்தளவிற்கு உவப்பாயில்லை. சிறுவயதில் படிக்கும் போதே பயம் வரவில்லை. 

இவ்விஷயத்தில் ஓரளவு வெற்றி அடைந்தவர் இந்திரா சவுந்திரராஜன். அவரது ரகசியம், விட்டுவிடு கறுப்பா, ருந்திர வீணை, சிவம், சிவமயம், காற்று காற்று உயிர் என்று அனைத்தும் படிக்க விறுவிறுப்பானவை.  ரகசியம் விகடனில் படு ஆர்வத்துடன் படித்த கதை. கதையின் சஸ்பென்ஸ் உடையும் இடம் கடைசி வரி. அது டி.வி தொடராக இன்னும் அட்டகாசமாக வந்தது. (டிவிடி கூட வந்துள்ளது, செம காஸ்ட்லி. வாங்க நினைத்தவன், மனைவியின் முறைப்பை கண்டு வைத்துவிட்டேன்) காற்று... கதையை இரவில் தனியாக படிக்க ஆரம்பித்து பயந்து வைத்துவிட்டேன். விஞ்ஞானத்தையும், அமானுஷ்யத்தையும் கலந்து, முடிக்கும் போது இரண்டில் எதை நம்புவது என்பதை வாசகனிடம் விட்டு விடும் திறமை இவரது சிறப்பு.

துப்பறியும் சாம்பு - தேவன்

தேவனின் மிகவும் பிரபலமான கதாபாத்திரம் துப்பறியும் சாம்பு. விளாங்காய் தலையும், ஜாடிக் காதுகளும், வழுக்கை தலையும், வளைந்த மூக்கும் கொண்ட ஒரு முட்டாள் (அ) அசடு சாம்பு. ஒரு நாள் ஒரு ஜவ்வாது வாசனையால் சாம்புவின் வாழ்க்கை மாறுகின்றது. ஒன்றுமில்லை வேலை போகின்றது. வேலை போன சாம்பு, வேறு குழப்பத்தில் சிக்கி ஏதோ உளற, அது வேலை செய்கின்றது. சாம்பு துப்பறிபவனாகின்றான். கோபாலன் என்னும் போலிஸ் இன்ஸ்பெக்டர் கூட சேர, சாம்புவின் திறமை (!) ஊரெங்கும் பரவுகின்றது. தமிழ் நாட்டிலும் பம்பாயிலும் பிரக்யாதி பெற்ற சாம்பு, லண்டனிலும் சென்று தன் திறமையை காட்டுவதில் முடிகின்றது.

ஐம்பது கதைகள் மொத்தம். தொடர்ச்சியாக எழுதினாரா, இல்லை விட்டு விட்டு அவ்வப்போது எழுதினார என்று தகவலில்லை. கதைகளை பார்த்தால் தொடர்ச்சியாக எழுதியதுபோலத்தான் உள்ளது.

அனைத்து கதைகளும் ஒரு சில டெம்ப்ளேட்டுகளில் அடைத்துவிடலாம். ஒரு குற்றம், சாம்பு ஏதாவது அச்சு பிச்சு என செய்ய போக, குருட்டு அதிர்ஷ்டத்தில் குற்றவாளி மாட்டிகொள்வான். கோபாலன் கண்ணில் நீர் வழிய சாம்பு நீர் கெட்டிக்காரனய்யா என்று புகழ, சாம்பு மெளனமாக முழிப்பான இல்லை மூர்ச்சையாகி விடுவான். குற்றம் பெரும்பாலும் நகை திருட்டு / வைரக்கடத்தல் / பணதிருட்டு. கொலைகள் பக்கம் சாம்பு அதிகம் போவதில்லை. கொஞ்சம் பயந்தாங்கொள்ளி.

ஐம்பதும் ஒரே மாதிரி என்றாலும், அனைத்தையும் ரசிக்கும் படி எழுதியுள்ளார். குழந்தைகள் விரும்பும் கதைகள் என்றாலும், நாமும் ரசிக்கலாம். சிரிப்பின் அளவு அவரவர் மனநிலையை பொருத்தது. குழந்தைமனமுடையவர்கள் விழுந்து விழுந்து சிரிக்கலாம். மிக சீரியசான, ஐம்பது வார்த்தைகளால் ஆன வாக்கியங்கள் கொண்ட குண்டு குண்டு புத்தகங்களை படிப்பவர்களும், எழுத்துக்களை கலைத்து போட்ட கவிதைகளை படிப்பவர்களும், எப்போதும்  வர்க்க வேறுபாடுகளை பேசி பேசி, பேசி பேசி களைத்து போகும் நபர்களும் யோசித்து படிக்கவும்.